115 γρ.βρώμη σε νιφάδες. Αλέθω τη μισή περίπου στο multi για να απλώνεται καλύτερα το μείγμα στο τηγάνι και βάζω την υπόλοιπη σε ολόκληρες νιφάδες για να κάνει καμιά δουλειά και το πεπτικό.
1 αυγό ολόκληρο + 2 ασπράδια. Πρόταση για τους τους κρόκους που περισσεύουν: Σε αυτούς προσθέτω ένα ολόκληρο αυγό, πιπέρι και γάλα ή τυρί φέτα που λιώνω με το πηρούνι ή κίτρινο τυρί τριμμένο – αναλόγως τι έχω στο ψυγείο. Τα χτυπάω και κάνω ομελέτα που ψήνεται στο αντικολλητικό τηγάνι και τρώγεται επί τόπου ή μπαίνει στο ψυγείο για μελλοντική κατανάλωση μόνη της ή ως γέμιση σε σάντουιτς σούπερ χορταστικό. Στο ίδιο τηγάνι θα ψηθούν σε λίγο και οι κρέπες – δεν χρειάζεται πλύσιμο, αν έχει υπολείμματα, το σκουπίζω με χαρτί κουζίνας.
115 γρ. γάλα. Βάζω κατσικίσιο, όταν έχω, το οποίο προτιμώ από το αγελαδινό. Είναι ευκαιρία όταν αναμιγνύεται με άλλα υλικά, γιατί ειδικά ζεστό, έχει τη γνωστή μυρωδιά που σε πολλούς δεν αρέσει. Αλλά έτσι δεν την αντιλαμβάνεσαι.
60 γρ. γιαούρτι. Κατσικίσιο πάλι, όταν έχω, βλ. παραπάνω.
1 κουταλιά σούπας μέλι.
1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο.
Αλάτι, λίγο, νομίζω η ποσότητα αυτή λέγεται μία πρέζα.
Κανέλα – προεραιτικά, αν σας αρέσει.
Αντικολλητικό τηγάνι, κουτάλι σούπας – για το άπλωμα του μείγματος.
Παρασκευή:
Ανακατεύω βρώμη και αυγά. Προσθέτω το γάλα, ανακατεύω. Προσθέτω μέλι – λάδι – αλάτι, ανακατεύω. Εδώ και η κανέλα, αν βάλετε. Τέλος το γιαούρτι, ανακατεύω και αφήνω 20 λεπτά να δέσει το μείγμα.
Ζεσταίνω το αντικολλητικό τηγάνι. Η δική μου κουζίνα έχει 1-2-3 ως ενδείξεις θερμοκρασίας και τα μισά τους. Ζεσταίνω στο 3 και κατεβάζω στο 2,5 για να βάλω το μείγμα.
Για κάθε κρέπα ρίχνω περίπου δύο κουταλιές της σούπας από το μείγμα στο τηγάνι και το απλώνω με την πίσω πλευρά του κουταλιού για να πιάσει όλη την επιφάνεια. Γίνεται περίπου 12 εκατοστά σε διάμετρο και 2 χιλιοστά σε πάχος η κάθε κρέπα. Αποτέλεσμα δοκιμών και ανάλυσης των αποτυχιών στην αρχή. Θα βρείτε τα δικά σας μέτρα, ανάλογα με τα σκεύη και τα γούστα σας.
Μόλις ψηθεί η μία πλευρά, γυρίζω από την άλλη με πλαστική σπάτουλα. Έτοιμη.
Σερβίρεται με:
Φρέσκο βούτυρο (κόλαση).
Μέλι ή σιρόπι σφενδάμου ή σιρόπι αγαύης.
Μήλα (ή άλλο φρούτο) στο multi με σταφίδες και κανέλα.
“Μερέντα” (ταχίνι – μέλι – σκόνη κακάο, θα σας πω προσεχώς για αυτή και άλλα αγαπημένα υποκατάστατα εξίσου αγαπημένων λιχουδιών).
Τυριά, γαλοπούλα κλπ.
Philadelphia ή άλλο τυρί – κρέμα.
Tips (η Φωτεινή είπε να γράφω tips, βοηθάνε).
- Η πρώτη πλευρά ψήνεται (και καίγεται, αν δεν προσέξω) πολύ γρήγορα. Έχετε το νου σας, ελέγξτε στο πρώτο λεπτό και γυρίστε την, αν χρειάζεται. Η άλλη πλευρά κάνει περισσότερο χρόνο και έχει διαφορετική εμφάνιση, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία.
- Μπορείτε, αντί για μία μεγάλη κρέπα, να ψήσετε πολλές μικρότερες, σαν τηγανίτες. Και για την αλλαγή μόνο, τις βάζετε και τη μία πάνω στην άλλη και τη γέμιση ανάμεσα. Έχει πλάκα.
- Μπορείτε να κάνετε σφακιανές πίτες (έτσι τις λέμε, για να μνημονεύουμε και την αγαπημένη μας νονά και τα πρωινά στον Ιορδάνη στα Χανιά), με μέλι και τριμμένη φέτα ή μυζήθρα (κόλαση, νονά).
- Τις έχω χρησιμοποιήσει και για αυτοσχέδια τάκος. Καλά, δεν είναι τάκος, αλλά αν μείνει κιμάς από μακαρόνια με κιμά, του προσθέτω καυτερή πάπρικα, βγάζω και σε μπολάκια διάφορα για γέμιση (κυριολεκτικά ό,τι έχω και μου φαίνεται ότι ταιριάζει) και σκαρώνουμε μεξικάνικη βραδιά.
