Έχετε δει όλα αυτά τα memes που δείχνουν πως μετά την καραντίνα θα βγούμε όλοι με επιπλέον κιλά και φυσικά μαλλιά; Κάποτε είχαμε, λέει, τα κρυφά σχολειά, τώρα έχουμε τα κομμωτήρια και τα κέντρα αισθητικής να ανοίγουν παράνομα. Άλλωστε είναι κι από τα πρώτα που θα ανοίξουν.
Παρατηρήσατε κι εσείς πώς τα posts με φωτογραφίες του τώρα μειώθηκαν πολύ; Θα μου πείτε ο κόσμος είναι μέσα στο σπίτι του αλλά όλοι ξέρουμε πως οι “influencers” δεν θα έχαναν ευκαιρία.
Όμως αυτό ακριβώς είναι που μας προσφέρεται τώρα. Η ευκαιρία να αναθεωρήσουμε ή μάλλον να αποκτήσουμε ολόδική μας προσέγγιση για όλα (μην ανησυχείς αν δεν το κάνεις, άλλωστε ίσως εσύ να χρειάζεσαι απλά να μην κάνεις τίποτα!).
Το βασικό είναι ότι όλοι βρισκόμαστε στην ίδια ακριβώς κατάσταση. Δεν κοιτάει followers, κιλά και στυλ το κακό. Όλοι είμαστε στην ίδια τροχιά αλλά σίγουρα δεν είμαστε ίδιοι.
Και κάπως έτσι δίνουμε το πάτημα στον εαυτό μας να αφεθεί: “Έλα μωρέ, όλοι κλεισμένοι σπίτι είναι, θα τρώνε κι αυτοί πολύ, θα έχουν κι αυτοί ρίζα, θα βγούμε όλοι στο “ίδιο χάλι” το καλοκαίρι”. Μήπως όμως είναι αυτή η στιγμή να δούμε τα πράγματα αλλιώς;
Ας κοιταχτούμε λίγο καλύτερα στον καθρέφτη. Ίσως ανακαλύψουμε πως τα σπυράκια μας δεν είναι το πιο ενοχλητικό πράγμα αυτή τη στιγμή και ότι το φυσικό μας χρώμα μας πάει. Ίσως μέσα στο άγχος σου ξεχάσεις να βάλεις κονσίλερ όταν πας σούπερ μάρκετ και να αγοράσεις τις αγαπημένες σου σοκολάτες χωρίς να μετράς τις θερμίδες.
Εννοείται, να πας στο κομμωτήριο και όπου αλλού θες με την πρώτη ευκαιρία. Μην εξαρτάσαι όμως από αυτό για να σε αγαπήσεις.
Σε καιρούς χαλεπούς πάντα η αγάπη θα μας σώζει. Και πώς μπορούμε να κοιτάξουμε τους άλλους πριν αγαπήσουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας; Η “σημαντικότητα” στρέφει επιτέλους (για τους λάθος λόγους) την προσοχή της αλλού. Εκεί που οι άνθρωποι αναζητούν ένα αληθινό χαμόγελο κι όχι μία τέλεια εικόνα.
Όσο λοιπόν νιώθουμε εγκλωβισμένοι στα σπίτια μας, ας απελευθερώσουμε τον εαυτό μας. Ξεκινώντας από το σώμα μας. Μην αποφεύγετε τον καθρέφτη. Περάστε κάποιες στιγμές με εσάς, προσπαθήστε να βρείτε όσα σας αρέσουν πάνω σας και αποδεχτείτε ότι κανείς μας ποτέ δεν ήταν τέλειος. Προτιμήστε την αλήθεια, μην τη φτιασιδώνετε με άχαρα καλούπια.
Ιεραρχίστε τη δική σας “σημαντικότητα”. Πόσο πιο σημαντικό είναι τώρα να είμαστε καλά, υγιείς και χαμογελαστοί; Και γιατί να μην παραμείνουμε έτσι; Δεν θα είναι πάντα εύκολο αλλά, αν αποδεχτούμε τον εαυτό μας με τα καλά και τα στραβά μας, ίσως να αρχίσουμε να ζούμε περισσότερο τη στιγμή, ουσιαστικά και αληθινά, χωρίς να περιμένουμε κάποια δυσάρεστη συνθήκη για να μας το υπενθυμίσει.
